VEDATuz bastım yarama yuttum dilimi, Karlı şafak vakti çıktım yollara… Terk ettim yuvamı tatlı ilimi, Veda torbasını taktım kollara… Hedefimiz güneş ileri yöndü, Zoru gören dostlar sırtını döndü, Gözleri pes etti ışığı söndü, Korku bağdaş kurdu bomboş sollara… Dar günlerde çıktı gerçeğin rengi, Seçmemiş bu yürek kendine dengi, Dönekler çoğaldı bıraktı cengi, Kuruldu namertler süslü çullara… Annem yaşlar döktü dizine vurdu, Sabır dedi babam efkâr savurdu, Baskı zulüm yaktı canı kavurdu, Meydan kaldı çakal arsız kullara… Cantekin der; düştü payıma zulüm, Geldi çaldı her gün kapımı ölüm, Onurunu koru ömür son bölüm, Satma kalemini para pullara… |