***









Kış soğuğu ayaza saplanır güçle gece
Beş kolun sıkı sarıp kaldıysa karanlığa
Rüyaları aklında beklenen çağ sadece
Güneşle sis dağılır gün çıkar aydınlığa

Bir başına koşturur bembeyaz doru atı
Karşı dağ vadisine coşan yerde Fırat’ı
Yemyeşil çayırlarda her ân görür sıratı
Güneşle sis dağılır gün çıkar aydınlığa

Çoban ateşi kıra kurduğu kervansaray
Yaz vakti gece yine üstte yıldız dolu ay
Duasıylan sabaha uzatırken ok ve yay
Güneşle sis dağılır gün çıkar aydınlığa

Ezanın sedasıyla gördü o beyaz kurdu
Ne vakit yön aransa öne geçen olurdu
Peşinde hep imanla inancında bir ordu
Güneşle sis dağılır gün çıkar aydınlığa

Gök elleri yankılı her âminde bir şedde
Meleklerle anılır secde ederken secde
Ufka ışık serildi artık bu kez son radde
Güneşle sis dağılır gün çıkar aydınlığa





.
07.03.2020
.







.