İÇİMDEN (644.)
Bir bahar günüydü karşılaşmıştık
Yüreğim yerinden sökülüverdi Kelimeler birden dökülüverdi Aşkın sırrı sende imiş sevgili Her zaman hüzünlü her zaman nemli Gözlerimi güldür gel de sevgili Ayrılık denen o derin deryayı Ortadan kaldırmak,geldi içimden Aşk bir gün ölürse eğer kibirden Şiirler ateşe düşer dilimden Aşk aklını değil gönlünü dinler Şairler bu yüzden delidir derler Rüzgar esmez oldu yaban dağından En zayıf noktam sa sevgi bağından On ikiden vurdun beni sevgilim Veda oku yedim aşk sadağından Gün gelir ayrılık,olursa haktan Yanaklar ıslanır,gizli sağnaktan Hasrete dönüşür hüzüne düşer Tükenir umutlar tükenir düşler Fatma Ayten Özgün |