Sabahları çay değil,tarhana çorbası içen
Beyaz yaka siyah önlükler giyen
Düğüne gider gibi okula giden
Defter kenarlarını çiçeklerle süsleyen
Arada kavga etsek de birbirine küsmeyen
Güzel bir nesildik biz.

Gaz lambası ışığında derslerine çalışan
Kitap sayfalarında güller kuruttan
Oyuna dalarak eve gitmeyi unutan
Yere düşen ekmeği öpüp duvara koyan
Güzel bir nesildik biz

Öğretmeni görünce saygıyla selam duran
Dostluğun kardeşliğin kitabını yazan
Hata yapınca yüzü kızaran,
Zengin fakir diye insanı ayırmayan
Her işte ailemize yardımcı olan
Güzel bir nesildik biz .

Bayramlığını yatağının baş ucunda saklayan
Herkesin elini öpüp şeker toplayan
Bayramları bayram gibi yaşayan
Doğruları söylemekten korkmayan
Güzel bir nesildik biz.

Yamalı giyse de yırtık giymeyen
Ağlyanla ağlayıp, gülenle gülen
İnsanlığı o günlerde öğrenen ve öğreten
Hayat sınavını başarıyla geçen
Güzel bir nesildik biz

Ayıplardık arsız ile hırsızı
Satmazdık çıkar için en yakın dostumuzu
Özgürdük kuşlar gibi atardık tozumuzu
Sevgiyle katlanırdı hayatın tadı tuzu
İyinin sevdalısı,kötünün belalası
Güzel bir nesildik biz

Yazık ki,
Kelaynaklar gibiyiz tükeniyor neslimiz.

MELAHAT ÇETİNKAYA