hiç ölmemiş gibi
öylece duruyorsun..

göğsünde
iki elinle tuttuğun bir fotoğraf
zamanın pası bir kenarında
bir kenarında
devasa bir yürek
sessiz
sualsiz
belki kimsesiz
belki
ümitsiz..

öylece duruyorsun
hiç ölmemiş gibi...

kaç nefesi
yolcu etmişsin
kaç nefes yaralı
dudaklarında
lal rengi bir anıda
kaybolmuş
silinmişken her şey
duruyorsun...


fotoğraftaki çocuk
kaçarken
mavi renkli bir buluttan
kuyruğu ufalanmış
bir uçurtmadan
ezilmiş çiçeklerden

fotoğraftaki çocuk
kaçarken
senden
ellerinden
gözlerinden
duruyorsun
öylece...

kim bilir
kaç kez öldün
bir doğmamış çocuğun
teninde...

sığmazken
gözlerin dünyaya
sözlerin
kitaplara
bir hamal gelip
yamacında duruyor
küçülüyor
her şey
eksiliyor
sarıda
mavide
ve
kahverenginde....


hiç ölmemiş gibi
öylece duruyorsun..
ölmüşsün oysa
biliyorsun..



21/02/2020
ödemiş