Merhaba Gönül Dostları !

Evet ne KERVANLAR gelip geçer ve de geçiyor…
bizim hayatımızdan… Öyle değilmi be dostlar…
Kimi zaman umut hayal sevinç sevgidir yükleri bazende…
Dert keder hüzün hüsran kanla revan kin ve nefret hainlikle
doludur heybeleri…
Bitirdiler be dostlar kimileri yok ettiler tüm değer ve güzellikleri…
Sanki ağaç misali bir çırpıda oysa hızar gibi biçtiler tüm yeşillikleri…
O elimizdekileri… O çıkarcı zümreleri…O maddiyat düşkünleri…
O sübyan katilleri…O medeniyet görgüsüzleri kapladılar her yeri…
Yıktılar bizleri… Yaktılar nice gönülleri… Dağladılar olanca yürekleri ….

...Neyse hadi bir okuyalım, O bizim gönül sarayımıza bir yağmur
tanesi edasıyla düşen oradan da kalem vasıtasıyla kağıda dökülüveren
O K E R V A N L A R adlı dizelerimizi...sevgilerle !

iMZA :

HER ZAMANI HER YAŞANILAN O GÜNÜ BİR ÖMÜR !
HER YATIP UYUNULAN GECEYİ İSE BİR ÖLÜM BİL !

-O BiR AĞAÇ O BiR DAL !...
-O BiR YORUM O BiR HAL !...
-O BiR GÖRÜŞ ŞEKLi ŞEMÂL !...
-O BiR DURUŞ BiÇiM AHVÂL !...
-O BiR G i Z E M L i K A R T A L ! ! !

Kervenlar gelip geçiyor kervanlar, sırtları yüklü sepet,
Dağ bayır dolaşır merkeple develer, köy köy kent kent,
O yüklerki kimi an hafif olsada, bazende ağır bir külfet,
Bir tarafı huzur sevinç sevgi, öbürü hüzün ve husumet,
Bu ne hazımsızlık, bu nasıl haset, neden bunca cehalet .
Niye duygular körleşmiş insanlık yitirilmiş, bumu adalet,
Adamına göre muamele sevkât adamına göre çileli eziyet,
Kervanlar savrulmuş kalmış çöllerde, beklemekteler medet !

Kervenlar gelip geçiyor iki heybesi, binbir çeşitlerle dolu,
Biri günah zulüm kan işkence yığılı, öbürüyse hakkın yolu,
Söyle şimdi eey ! insanoğlu, senmi doldurdun bütün bunu,
Kalleşlik kandırma aldatma kıyılmayı, kim etti bunca oyunu,
Çalkalanıp durur dünya, bitirmişler insanlığın tüm umudunu,
Sabredip bekler dururuz, acep nasıl bitecek bunların O sonu,
Nefret serptiler tohum yerine tarlalara , hırslala doldu koynu,
Kervanlar yapayalnız ıssız köşelerde, iplerle sarılmış boyunu !

Kervenlarda gitti, bir gün kaldı artık yaşanacak yalnız bir gün,
Gündüzü aydınlık hoş, huzur ve mutlu bir yaşam onunla öğün,
Gecesi zifiri karanlık, hüsran ve birde perişanlık sonrası hüzün,
Akşamında ak dedin sabahındaysa kara, inan anlaşılmaz sözün,
Gündüz belli gecesi belli, bilmem halâ görmezmi körlesen gözün,
Herkeslerde bahar yaz özlemi, oysa sen tutdurursun illede güzün,
Umudumuz açılsında O gönül gözleri, gün olup doğruyu bulsun özün,
Kervanlar mahsun dargın kızgın, kervanların gözü yaş kaplı üzgün !

Evet dostlar

Kervanlarınızın yükü hep sevinç sevgi,
aydınlık hoşnutluk, huzur ve mutluluk olsun,
Yüreğinizden sevgi hiç eksik olmasın eksilmesin,
Gününüz hep neşeli geçsin aydın ve aydınlık olsun,
Gecenizde ise ışığınız hep yansın asla hiç sönmesin,
Ve siz siz olun ne olur aman O Kervanları üzmeyin sakın !
Sevgiyle kalın, mutlu kalın, ŞiiR`le kalın,
HOŞÇAKALIN !

Yazan : G i Z E M L i K A R T A L