BEN KENDİME GEÇ KALDIM
BEN KENDİME GEÇ KALDIM
Zaman öyle bir yormuş ki beni, Saat’e,takvime bakmak istemiyorum artık Zaman içinde,zamansızlığı yaşamak Yılların yorgunluğunun hesabını sormadan, Artık yaşamak istiyorum Bakıyorum,geriye dönüp kurmuş olduğum hayallere Kaç gündüz geçti de,sitem ettim hep gecelere Yetemedim hiç bir zaman,yetiştiğim dertlere Bir kendime, Ben kendime geç kaldım Her şeyi düşünmekten,çare olmaktan Her şeyi veripte,kendime cimri olmaktan Aldığım nefesten,yediğim lokmadan Dertsizken,dertlere bile ortak olmaktan Bir kendime, Ben kendime geç kaldım Bir topan ekmek uğruna, Harcandığım yıllardan Sırtladım tüm yükü,kaldırdım omuzlarımdan Biçare kendime olamadım,uzak kaldım aşk’tan Bir kendime, Ben kendime geç kaldım... Ümityus Ümit Kırgız 19/02/2020 Saat:12:32 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şairimi içtenlikle KUTLUYORUM...