Kelepçeler Vurulmuş Benliğime
Kelepçeler Vurulmuş Benliğime
Yüreğimin sessiz sokaklarında adım adım yürüyorum Öylesine ıssız sokaklarda senle geçen günlerimi anımsıyorum Mehtabın boynu kırık ışığı vururken bensizligin penceresine Yaşananların hepsi kırık bir cam parçası gibi batarken ayaklarıma Yeni sevdalara doğru dudaklarımda kayıp bir türkü sensizligi söylüyorum Ne ağır bir türkü sanki ; yalnızlığım ile büyüyorum. Boşlukta çaresizim kelepçeler vurulmuş benliğime bekliyorum Bu şiir nereye kadar uzarsa ,kırdığın bu kalbin yamacına Bıraktığın yaşların izleri silinir mi ? Bilmiyorum ... Her rüya gibi nihayetinde uyanıyorum Saatim hala sensizlikle ,yeni doğan güne usulca Merhaba diyorum. KEMAL AKIN/ 21.10.2019 |