SON DURAKÂdemle havvadan gelir kan bağımız Ayrı bedenlerde yaşayan bir canız Değer mi kısa ömürde gönül yıkmaya Kolların sarmayı öğrensin sevgi sunmaya Kapat gözünü hatalara; görme, bilme Kalbinden yol ver af dilemeyi bilene Kin nefret bitirir teğet geçer hayatını, Yüreğin affı öğrensin barışla yaşamaya Bir selamdır gönüllere taht kurar Bir gülüştür kalpten kalbe yol yapar Samimi duygulardır cana can katar Küçülmeyi öğrensin ruhun büyük olmaya Hor görme kimseyi o da Allah kuludur Yazgısı kötüyse bu onun suçu mudur? Kıymet vermek en asil duygudur Baş eğmeyi öğrensin gururun saygın olmaya Sana bir adım gelene asla arkanı dönme Unutma sevilene gidilir hakir görme Kara toprağa girince inan herkes birdir İki metre kefen hepimizin götüreceğidir Kalbin sevgi nurlarıyla dolsun taşsın Aklın adaletten yana çağlasın aksın Merhametin başında taç gibi parlasın Ömrün son durağına alnının akıyla varasın Şükran AY 29/06/2008 |
Hor görme kimseyi o da Allah kuludur
Yazgısı kötüyse bu onun suçu mudur?
Kıymet vermek en asil duygudur
Baş eğmeyi öğrensin gururun saygın olmaya
Sana bir adım gelene asla arkanı dönme
Unutma sevilene gidilir hakir görme
Kara toprağa girince inan herkes birdir
İki metre kefen hepimizin götüreceğidir
Kalbin sevgi nurlarıyla dolsun taşsın
Aklın adaletten yana çağlasın aksın
Merhametin başında taç gibi parlasın
Ömrün son durağına alnının akıyla varasın
Çok Güzeldi Şükran hanım güzel temennilerle dolu harika bir şiirdi tebrikler...sevgilerimle..