Ayrılık Zor Abi
Ayrılık Zor Abi (Sensizim Diyemedim)
Ezber bozan bir acıydı , Dün ve bugün onun rengine boyandı . Giderken bana sormadı ;vakit varken kalmadı. Bavuluna yüreğinden koca koca huzunleri nasıl ,nasıl, nasıl sığdırdı? Gökyüzüne sor ,yağan yağmura sor. Düşen yaprağa sor, yalnızım... Akan yaşlara sor ,yüreğimden düşen benlere sor seni fısıldayan mısralara sor; ıssızım... Nasıl anlatılırdı dostlarım sorarken, Gözlerim özlemine dalmışken, Zaman bunca hüzne umut borçluyken, Sensizim diyemedim... Herkes el ele yürürken kumsallarda , benim yüreğim bomboşken, Kirli dünyanın hüzunleri bana kalmışken ; Sana uyanamadım, gecemi böldü uykularım... Ağır abi yalnızlık... Ilık bir meltem eserdi geçen yıllarda . Şimdi üşüyorum yalnızlıktan ağlayan bakışlarla... KEMAL AKIN/ 19.01.2020 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Şair Arkadaşımı KUTLUYORUM. Nice güzel şiirlere.