çünkü
mükemmel olmasını istediklerimizin arasında
o kadar çok güzel şeyi kaybettik ki
ve o kadar çok güzel şeyden vazgeçtik
eksildiğimizi anlamadan
kendimizi tanımlamaya çalıştık
bütünlemeye
anlam vermeye
oysa sadece
sevmek denilen bir eylem vardı
inanacak
sarılacak
tutanacak
ve sadece onunla var olacaktık

yitip giden onca güzel his
avuçlarımızın arasında var olacaktı

tanrı korkusu
insan yargısıyla
eksilttik kendimizi

sevişmekten
öpüşmekten
bir çocuğa sarılmaktan korktuk

ne kadar korkak severken
ne büyük kahramanlardık anlatırken

ve eğer varsan tanrı
beni kendinle yargıla
çünkü
hevesimi
bütün ölmüş şairler
ve
bütün güzel ustalardan almışsam
hevesliysem aşka
umuda
insana


adına
AŞK
diyorum
çünkü
sevmek
güzelleştirecek insanı
ve ben
Senden çok
İnsana inanıyorum
...