BEN SÖYLERİM BEN DİNLERİM
BEN SÖYLERİM BEN DİNLERİM
Ben de konuşurum sensizliğimi kırıp musluğu açan suskunluğumla Ben de mevsimlere öykünür Kah damla damla düşerim bir bahar yağmuruyla ... Kah eserim gürlerim soğuk yel esintisiyle... Kah dolu dolu yağarım karlı dağlarına... Kah yaprak dökerim anılardan... Kah umuttan tomurcuk atarım... Dedim ya Konuşurum Benliğimle Düşlerimden akan Vatansız ruhumla Ben söylerim Ben dinlerim Beynim ruhum akan bir şelale Sessiz çığlıklarım çarpa çarpa Kırıla kırıla Düşer Kimsenin canını acıtmayan Şelale içime içime Akar gider... SİBEL KARAGÖZ |