Usulca Öpüp
Her gece yarısı boynumu büküp
Gözümden kanları döktüğüm andır Şafağı alnından usulca öpüp Sessizce secdeye çeken imandır Viran olmuş evin yanmaz ocağı Bozkıra çevrilir gönlümün dağı Sırtını dönünce derdin ortağı İşte başımdaki tüten dumandır İşim olmaz derdim gamla gümanla Harbe giriyorum bedenle canla Gariplik şanımdır bilirim amma Tarumar olalı halim yamandır Kul Garib’im gel uzatma sözünü Sil aklından yârin hoyrat gözünü Kim sarmadan kalmış kefen bezini Bu dünyanın sonu ah ve amandır Emine Çerçi |
Yüreğiniz varolsun
Kaleminiz Kavi olsun.
Daha nice Güzel Şiirler yazdırmayı
Yüce Rabbim Nasip eylesin.
Tebrik ediyorum.
Selâm ve Duâ ile,Sevgiler.