Şehirler içinde emsalin yoktur
Canımızdan özge cansın Erzincan!...
Gurbettekilerin sıladan çoktur
Gönüller adını ansın Erzincan!...

Bir bağ-ı İrem’sin, cennet kokarsın
Gurbete düşeni ne çok yakarsın
Zamanın nehrinde hızlı akarsın
Yürek hasretinden yansın Erzincan!...

Bağrımı Munzur’a açasım gelir
Kemah sularından içesim gelir
Gurbetten sılaya göçesim gelir
Gönül sarayımsın, hansın Erzincan!...

Hilâlin beyazı, bayrakta alsın
Hayat ağacında meyveli dalsın
Çiçekte arısın, petekte balsın
Ekmeği hasrete bansın Erzincan!...

O güzelliğini yoktur bilmeyen
Başka yerde gülmez, sende gülmeyen
Ne kadar pişmandır sana gelmeyen
Kim nasıl sanırsa sansın Erzincan!...

İlkbahar gelince süslenirsin sen
Fırat’ın suyuyla beslenirsin sen
Bugünden yarına seslenirsin sen
Karanlığın ardı, tansın Erzincan!...

Çorbamızda tuzsun, aşımızsın sen
Kirpiklerden sızan yaşımızsın sen
Özgürlüğe uçan kuşumuzsun sen
Gönül soframızda nan’sın Erzincan!...

Ali Ekber gibi ozanların var
Mama Hatun’unda ezanların var
Şanlı tarihini yazanların var
Damarlarımızda kansın Erzincan!...

Üstünde bir tarih yatmakta senin
Yüreğin sevgiyle atmakta senin
Göğünde güneşler batmakta senin
İffetsin, onursun, şansın Erzincan!...

Ne depremler gördün, bahtın karadır
Gidenler dönmedi, bağrın yaradır
Yürekler yandırır, özlem çıradır
Hasretin ateşi sönsün Erzincan!...

Bir başka güzeldir dağların senin
Ne üzümler verir bağların senin
Hüzne boyanmıştır çağların senin
Canların sılaya dönsün Erzincan!...

Terzi Babaların diyarısın sen
Altının yirmi dört ayarısın sen
Soylu duyguların miyarısın sen
Aydınlığa giden yönsün Erzincan!...

Başbağlar deyince kanar yürekler
Mazlumu yâd eder, anar yürekler
Ekmeği acıya banar yürekler
Öncüsün kervanda, önsün Erzincan!...

Şimdi dumanlıdır dağın başları
Yağmur misalidir gözün yaşları
Göğünde dolaşan göçmen kuşları...
Gönül pervazıma konsun Erzincan!...

Tarif etmek müşkül, cennetimizsin
Gurbetin nârında cinnetimizsin
Vefa çiçeğisin, minnetimizsin
Varılacak durak, sonsun Erzincan!...

Gurbet ele düşmüş yâr’in var senin
Kaç kez yıkılmışsın, hâr’ın var senin
Ergan Dağları’nda kar’ın var senin
Dağların urbası, don’sun Erzincan!...

Altıntepe’mizde durmuştur zaman
Saati sonsuza kurmuştur zaman
Yarını bugünden sormuştur zaman
Sükûtun dilisin, ünsün Erzincan!...

Fatih tarih yazdı Otlukbeli’nde
Düşmana yürüdü bayrak elinde
Nice çağlar aştı, Kur’an dilinde
Şanlı bir mâzisin, dünsün Erzincan!...

Kaplıcaların var, şifa dağıtır
İnsanın güleçtir, sefa dağıtır
Bu şehir unutmaz, vefa dağıtır
Ufuklardan doğan günsün Erzincan!...


M. NİHAT MALKOÇ