BUL BENİ
bu ağrılar yorgun bir adam yapıyor beni
oysa içimde hiç durmayan çocukların çığlıkları yürüyüp geçiyor içimden bir takvimin renkleri bir ağustos sıcağı çöküyor içime zemheri yanım üşüyor suyun yoluna düşüyor şiirler göğsümde bir yumruk acısı kesiliyor nefesim duymuyor kimseler gidiyorum bir şehirden bir başka şehrin gölgelerinde kayboluyorum sen hiçbir renge benzemeyen gözlerinle bakıyorsun içime bu şiirler hep böyle gri yitik bir kalemim şimdi lugatsiz bir dilde anla beni ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |