BİR ŞUBATA . . .(656)
BİR ŞUBATA . . . (656)
Bir şubata karla girdik. Şubat kışı denir buna. Her tarafı beyaz gördük. Toprak aşı denir buna. Şubat ayı küçük bir ay. Küçük ama büyüğe say. Kışa değil var yaza koy. Sevinç hoşu denir buna. Dört mevsimi yaşatır bu. Bir yıl gibi kuşatır bu. Doğaya can aşlatır bu. Bahar başı denir buna. Hoşça eyler her bir anı. Canlara can heyecanı. Hakkı huzur eyler canı. Gönül kuşu denir buna. Yağan bu kar toprak için. Açacak her yaprak için. Suya çare kurak için. Doğa coşu denir buna. Dört mevsimin ilkine naz. Yağış geçer gelişi yaz. Havası var hakka niyaz. Kalbe huşu denir buna. Her ne kadar yağsa da kar. Gönüllere sevda sokar. Gülleriyse başka kokar. Aşk ataşı denir buna. Zayi Ozan Şubat gibi. Bahara yol abat gibi. Her gün sabrı sebat gibi. Ömre koşu denir buna. İlhan ATEŞ (Zayi Ozan) Ankara, 01/02/2020 Cumartesi (Yayında aynı gün) www.edebiyatdefteri.com/siir/1278592/ |