Derviş gibi
Mutluluğu kovaladım ,
sadece benim olsun istedim . yorulmam sandım .kule gibi meşe gibi, ve salkım saçak asma diktim. artık yollardaydım ,hedefim ne leyla gibi ,mecnun gibiydi, o kaçtı ben kovaladım .dere tepe koştum tarlalarda vardığında çayırlarda mor vadide. peşinden giderek ,Coşkun derede Kartalların çığlık attığı, yırtıcı hayvanların birbirini parçaladığı yükseklerde dolaştım. bütün dağları, ve denizleri soludum. ama hep, uzak mutluluk beni . Derviş gibi, yollardaydım artık . ancak yorgunluktan bayılınca bıraktım peşini .çöktüm sessiz bir kıyıya , Biri gelip umut istedi ,bir başkası sadaka koydum umut ile sadakayı kemikli havuçlara. Beni besleyen gerçekler neredeydi o sıra ? Bir başkasına geleceğimi verdim . bir başkasına kalbimi. sonra yok olmak üzereydim ,işte o zaman tatlı bir mutluluk seninim dedi yumuşak bir edayla |