Erenlerin bağında açan karanfilsin sen
Görmeyenlerin gözü, dilsizlere dilsin sen
Lâl-ü mercan gibisin, sensin incimiz bizim
Sana hıncı olana dinmez hıncımız bizim
Boynumuzu bükemez esaret denen illet
O mübarek gölgende şahlanır aziz millet
Vaveylâda sükûnet, karakışta baharsın
Gecenin ahirinde gül yüzlü bir neharsın
Uzağındaki yanar, yanında olan özler
Gönderde göremezsek yaşarır şehla gözler
Hakikatin gür sesi, mavi göğün süsüsün
Özgürlüğün şiarı, şehidin örtüsüsün
O kan kırmızı gölgen üzerimize düştü
Kapkaranlık geceler aydınlığa dönüştü
Neler çekti bu millet, şahidiz her anına
Şanlı bayrak bizi de kat gönül kervanına!
Alevlerin kalbine düşen çiy tanesisin
Yalanın berzahında hakikatin sesisin
Karanlık gecelerde ay gibisin hilâlim!
Denizleri özleyen çay gibisin hilâlim!

Sensiz geçen bir saat bir asır gelir bize
Gölgenden mahrum kalsak yokuşlar varmaz düze
Şehitler tepesinde rüzgâr seni bekliyor
Gökte dalgalan diye bir millet emekliyor
O mübarek gölgende koç yiğitler şahlanır
Gönderde göremezsek yüreğimiz âhlanır
Al’ına beyazına nice canlar vermişiz
Senin kutlu yolunda şehadete ermişiz
Dalgalanır durursun bir fetih sabahında
Ufuklar paralanır mazlumların âhında
Burçlarda dalgalanan zafer nişanesisin
Kehkeşanda parlayan yıldızların eşisin
O mübarek gölgende zaman durmuştur sanki
Köstekli saatini düne kurmuştur sanki
İçim sığmaz içime, yürek seninle çarpar
Hilâlin ihtişamı ufuklardan göz kırpar
Cennet vatanımızın vermeyiz bir taşını
Ne olur bir gül bize, çatma hilâl kaşını
Rengin kanımızdandır, özümüzsün hilâlim!
Hürriyetin remzisin, gizimizsin hilâlim!

Yusufî kuyularda hakikatin ipisin
Ateşe kanat çırpan pervaneler gibisin
Sana öfke duyanın yükleri ne ağırdır
Onların gözleri kör, kulakları sağırdır
Hakikat kovanında zehri bal eyleyensin
Sözün en ağırını susarak söyleyensin
Hayat denen bu yolda özgürlüktür payemiz
İşten ve aştan evvel sensin kutlu gayemiz
Bütüne kavuşturdun yarım kalan seferi
Şehitlerin kanıyla taçlandırdın zaferi
Uykularımız kaçar, çatınca kaşlarını
Kirpikler taşıyamaz sımsıcak yaşlarını
Ey göklerin Zühre’si, Tahir’in olurum ben
Kılavuzum olursan yolumu bulurum ben
Bizi bahtiyar eyler senin altında ölmek
Hicran uçurumunda bize haramdır gülmek
Ay’ınla, yıldızınla yüreklerde ışıksın
Şehitler hıyabanı bu toprağa âşıksın
Essin deli rüzgârın, hiç dinmesin hilâlim!
O masmavi göklerden hiç inmesin hilâlim!

İşgalci Batılılar ne zanneder kendini?
Serdengeçti yiğitler yıkar geçer bendini
Çıkarmaya namzetsin pusatları kınından
Huzur güneşi doğar ceddimin akınından
O mübarek suretin düşünce ufuklara...
Yarınları sığdırdın müjdeci şafaklara
Dünyalara nizam ver, o bahadır ırkınla
Aryaları utandır ölümsüzlük şarkınla
Seni mahzun görürsem kirpiklerim ıslanır
Görmem başka hiçbir şey gözbebeğim puslanır
Vefakârlar önünden başını eğip geçer
O mübarek rüzgârın alnıma değip geçer
Dalgalanışın vaha, suskunluğun çöl gibi
Esaret kara diken, özgürlüğün gül gibi
Basiret nazarınla uyandır uykulardan
Tasalı yürekleri uzak tut kaygılardan
Şehitlerin kanıyla çağlara mührünü vur!
Virgül gibi eğilme, elif misali dik dur!
Ecdadın gür sesini dinletirsin hilâlim!
Gökleri avazınla inletirsin hilâlim!

Bayrağım şekillenir hakikatin harcından
Güneş misali doğar özgürlüğün burcundan
Bayrak inse gönderden içimize kor düşer
Gökkuşağı içinden payımıza mor düşer
Bayrak hürriyet demek; bayrak şereftir, şandır
Göklerde süzülmesi özgürlüğe nişandır
Ruhumuzu doyurur ezanların gür sesi
En güvenilir yerdir al bayrağın gölgesi
Baharın müjdecisi ne kara kışlar gördük
Bayrağın gölgesinde eğilmez başlar gördük
Ateş selinde barut olmak kolay değildir
Gökyüzünde bir ömür kalmak kolay değildir
Hilâlim üstümüzde dalgalansın ebedî
İştiyakla tutarız bizler bayrak nöbeti
Şayet yere düşürse öpüp alna koyarız
Bayrak için ölmeyi bahtiyarlık sayarız
O bayrak inmeyecek, milletim emin olsun
Uğrunda öleceğiz, zamana yemin olsun
Salip’i derdest etmiş, hep yenmiştir hilâlim!
Bedelin kanımızla ödenmiştir hilâlim!

M. NİHAT MALKOÇ