Hep ağırdı yüküm
Hep ağırdı yüküm
kırılır günün ışığı gül yüzün gönlüme düştüğünde bir sevinci tutamam ellerimde yüreğimin korkuları telaşıma karışır hikayesini baştan okurum sevdamın ne çok günahım varmış ya rabbi dünyada kısmetmiş cehennemim kendime kestim bütün cezaları bilmediğim bir dünyaya düştüm dünya küçük derler ya yalan söylenmiş dünya içinde dünyalar var sırrına eremediğim ben cin de gördüm şeytan da melek uğramadı bende üstüne düşmedim zaten her yılı acı hüsran kaza ölümle uğurladım günü işsizlik yoksulluk hastalıkla uğurladım zamanı kavgalar içinde geçirdim durdum hak mücadelesi eksik olmadı başımdan çünkü haksızlığa uğradım durdum ne dünya değişti ne düzen ne de ben bıraktım artık ipin ucunu dibine kadar şimdi sen bu şiiri okursan ağlama çünkü ben hiç ağlamadım utandığımdan değil zaman olmadı Ahmet Coşkun |