Kendime Hicivler
Dün elim dondu göbeginde
Soğuktu gece. Geçti be ömrüm yaş elliye dayandı Tutmadı ellerim tazenin memelerini Çıplak hücrelerle yani demek isterken Ne farkımız kaldı Nazımdan Pirayeden O bursa kalesinde biz hürriyetin ortasında Dımdızlak kafamız allak bullak Vurunca çekici murcun ucundan fırlayacak Bir parça jiletti kulağımızı kesen erzurumluyla Yıl 991 de bir izmir baharıydı ikimiz Cigara içerdik ama paketi evde bırakarak Kalktı yerinden en zalim haliyle Sünger yatağı zorla sattı konyalı veliye Allahaısmarladık derken ismet paşa mitinginde Pınarbaşında asker diktiler köprü üzerinde onunda karşısına Nazım hapisteydi o sıra //geçmesin diye paşa Ve entarinin pazeni ile yankesicileri meşhurdu sümerbanklarda Fevzi paşa emekli olmuştu genelkurmaydan Milyonerler dolanıyordu bütün ara sokakta Ve az sonra olacaktı bir ihtilâl Tutamadan ellerim Ipeksi memelerin hülyasında ikien aklım Tutamadan kürsüde verilen sözlerindendi Bir başbakan ipin ucunda Bismilla. Ve bugün aynı yolda aynı adımlar aymazlıkta Çaresizlik çare olamazdı firavunun payına Mevlamda umarım bizi kayıra Yatar anasının koynunda memedi Nazımın Bu güzelim kızlar bizim akmemeler onlarda Her biri ayva kadar sert çığlık atacak kadar cilvelidir oysa... |