Hicran Sesim
Hicranımın feryadı güneşe uzanıyor
Yüreğim paramparça denizlerde yanıyor Vasıl olma özlemim keskin bıçak misali Kurbanlık koyun gibi boynuma dayanıyor. Gamın elinden tutup yangınlarda gezerim Geceler kabus olur öz canımdan bezerim Istırap havanında gözyaşımı ezerim Her an yeni bir çile bağrımda uyanıyor. Ey derdimin ilacı, dermansız hastalığım Ben kendimde yok oldum, sende kalsın varlığım Mazim silinmiş gibi, kalmamış esrarlığım Gelecek kül misali elimde ufanıyor. Kendimle savaşmaktan, asi nefsimden bıktım Gök kubbenin altına feryadımı bıraktım Dizeleri defterde ateşe verip yaktım Kimbilir kaç ulema beni meczup sanıyor. Bahattin Kızılkaya 08.09.2018/Fethiye |