HÜZÜN
Yağmurda donmak, karda yanmaktır hüzün.
Geceyi bölmektir kabus renkli rüyalarla Uzaktan dokunmaktır hevesin zülfüne Ve beklemektir dizlerini kucaklayıp, başını eyerek. Her nefes, eyeler narlı yüreğini Balyoz balyoz iner beynine uğultular Alabora olur meltemlede umutların Sardığın gönül sofrasına çöker harami vaveylalar Ve bakarsın beyaz bulutlara bürünmüş saçların Son sözün derin bir oooof ya da eyvah olur Sitem, pişmanlık ve sonrası ahtır Senin nafile ömrün. Hüzün arkadaşın, Kandır gözyaşın. Bahattin Kızılkaya (İzsiz) |