Beyoğlunda zemheri
Taksim anıtındaydı randevumuz
Saat; tam on dört otuz da Ah! Kalbimde; o çılgın çarpıntı Kar son dansını yapıyordu Lapa lapa inerken kaldırımlara Gözlerim beyoğlu tramvayında Sıcak simitle bir bardak çayı; birlikte yudumlamaksa; hayalimde Atkıma sarıp buğuda ısıtırken ellerimi Ansızın dikilişin yok mu karşımda Bakışlar sarmaş dolaş, gözlerimizse nemli Boğazımıza dizilen her sözcük, dopdolu ve özlemli İstiklalde zemheri soğuğu Şair çıkmazı sokağında bir kahvehane İnsanları mütevazi; çayı ise demli, Ve yıllar sonra, bir gün, bizim di. İste böyle her gece, bu rüya bende; kıdemli. Aliye UYANIK/BOZOK KIZI 21.01.2020 Çanakkale /Geyikli |