Kül olmuşam mən!
Xəbərsiz gedişin qana toxundu
Dərdini demiyən dil olmuşam mən Bir zaman gönülde əcəm xalıydım İndi lime lime çul olmuşam men Gör neçə devrannar yaşadı ömrüm Dermansız dertderde paşadı ömrüm Eyy zamansız günün xaşadı ömrüm Bax belə nə haldı pul olmuşam men Xebərsizem yardan, gelmez səfadan Kədir bilmez canan bilmez vefadan Cavannıx tez keşdi dertten cefadan Baharda quruyan gül olmuşam men Dəsmal ol dinmiyen gözüm yaşına Sürme çek əlimnen qələm qaşına Duman çökdü uca dağın başına Bir addım getmiyen yel olmuşam men Ne dedim incindi xebersiz qetti Bilmirki ayrılıx canıma yetti Bu sevdanın yazı güzüde pitti Ocaxda tütmeyen kül olmuşam men H. Işık. |