Aşk ve şiiriz kendimize
Vahşi ve de zalimdik
Güvercinler getirdi bize merhameti Yollara gül dökmeyi göklerden öğrendik Ellerimiz soğuk ve sertti Bir fakirin elinde ısındı ve yumuşadı Ayaklarımız yürümeyi yollarda öğrendi Taşlara teşekkür etmeli insan Yalnız ve kimsesizdik Bir kitapla çıktık kalabalıklığımızdan Bir damla bir zerre kaldık Sahifelerinde ilerlerken Şimdi aşk ve şiiriz kendimize |