Nereden bileyim!..
Sana gitme demeyeceğim, gelinmez yola gidiyorsun,
Gidersen içini, bir hüzün kaplar, tat vermez ki sana, Tamam, istediğin olsun, gidiş, çok parça bırakır bize, Tüm gece aralıksız yağar acı, çileden çıkarır anlasana!.. Ağır ağır, tek tek dökülse de, oluk oluk sular olurlar, Ağlamaktan kendi gizleriyle ıslanır göz kapakların, Ne kaldı onca gururundan, geriye ne kalır ki şimdi, Kalan sahte gülümseyişle dolu, gamzeli yanakların!.. En yalnız benim, ruhum serili kalmış haliyle, yerinde, Kalbin yanında, yaşayacaksın, gecen yıldızlı cennette, Boyun eğmişim kadere, tek kelime söylemeksizin yüzüne, Pişmanlık acılarını, içinde bir kurt, göreceksin elbette!.. Ne bir şey bekleyeceğim, çıkarcı simsiyah öpüşlerinden, Ne bir şey laf edeceğim, sadece sevgin dolduracak içimi, Ne bir şey diyeceğim, hilelerini bozmaya, caydırmaya, Ne bir şey düşüneceğim, bu, uzaklaşan kadının seçimi!.. Sana duyduğum aşk, boyunda taşınan bir zincir gibiydi, Saçların alı koyardı beni, seni sevdikçe çoğalıyorum, Açık öğretim gibi uzaktan evliliği nasıl oldu da dilersin, Yaşanan şeyden sonra, böyle bırakmana inanamıyorum!.. Hasretlik çekecek gönlüm, vurgunken ışıldayan gözlere, Ay ışığım, ağaç gölgem varken, karanlık gök mü dileyim, Gözü yüksekte olmanın hırsını yaşayana ne deyim şimdi, Bana seni anlat hadi, böyle olduğunu, nereden bileyim!.. Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |