Bir Âmâ Gibi Görüyorum Seni
gördüm dedin bana
gördüğün gölgemdi kefallere kan bulaşmasın diye gelmemiştim yanına gün batımını izliyordun sen beklemekten ağaç oldum kayalara oturmuştum gözlerim kapalı bir âmâ gibi görüyorum uzaklarda bir sevda tıpkı senin gibi yalnızlaşan tıpkı bir deniz gibi akrostişine işlemiştim ismimi belki bakarsın diye önceden elini öptüğün ninem orada idi o gün merhaba dedin ona selamını alan gölgemdi seni görüp de gelemediğim gün sımsıcaktı ellerin ve parmakların hissettim dokundum sana rüzgârımla o gün vapurda simit verdiğin martılar kollarımdı benim geceleyin kalkıp pencerenden izlediğin uzun uzun baktığın ay ve yıldızlar gölgemdi benim gördüm dedin bana gördüğün gölgemdi gözlerim kapalı bir âmâ gibi görüyorum uzaklarda seni |