Sen diye ağlıyor kalbim
Seni ruhumun her bir yanında taşımaktan yoruldum
Öyle ki esen bir rüzgarla dâhi savrulup gideceğim neredeyse Karaya vurmuş çürümeye pas tutmuş bir gemi enkazı gibiyim O denli dayanıksız o denli mecali kalmadı yüreğimin Seni kafamın içinde her yere götürmekten yoruldum Öyle ki kendimden kaçtığım soruların bile içindesin Sabah olunca sendeyim akşam olunca sende O denli işgal etmişsin zihnimi o denli kemirmektesin içimi Seni kendimden dâhi çok sevmekten yoruldum Öyle ki sana mı ait bu ruh bana mı bilemedim Ayrı bedende ortak bir yüreği paylaşmaktayız sanki O denli sen diye çarpıyor o denli sen diye ağlıyor kalbim Şiir-Edibe Toğaç Ve; Bir gün gelir de soran olursa beni, şiirlere asmıştı dersiniz kendini... (Edibe Toğaç) |