Peşin peşin diyorum, gücenmem sana asla
Kalemimi kırdıysan, hayalimden çık yeter
Geçmeyi düşünürsen, cana can katan fasla
Sevda denen kurşunu, bakışınla sık yeter
Sımsıcak bir tebessüm, dünyama mana katar

Aldığım her nefesin canıma kârı onda
Karanlık gecelerin, sönmeyen nuru onda
Feleğin aynasında, mutluluk sırrı onda
Bendeki garipliği, temelinden yık yeter
Yokluğunda bilesin gün günden gelir beter

Güzelliğe doyurmak, yakışır emanete
Aşk yolunun rahmeti, değer bin bir zahmete
Pervaneden rol çalıp, sevince candan öte
Sevenlerin tahtına, gözlerini dik yeter
Fırtınalı sularda, yoksa bu gemi batar

Haftaları günlerde yakmaktan çok yoruldu
Uğrun uğrun gözyaşı, dökmekten çok yoruldu
Özleyen yer, ellere bakmaktan çok yoruldu
Endamını sallandır, gözlerime sok yeter
Seni gördüğüm anda, dağ olsa derdim biter

Seni senden daha çok, aklına koyan ferdim
Gönül dağından başka konacak yok bir yurdum
Düşlerime bir köle, istiyorsam namerdim
Aklımdan geçenlere, arada bir tak yeter
Sırra vakıf olmayan, hariçten gazel atar

İblisten maya mı var, dünyalık hamurunda?
Bahtiyar olacağım, olsam bir umurunda
Aklına rağbet etmem, benliğinin emrinde
Delibal’ı düşün de, vicdanından kork yeter
Üzüm karası gözler inan burnumda tüter

DELİBAL – Celil ÇINKIR