YOKLUGUNDA
acındırmak için söylemiyorum
yoklugunda bir acaib olmuşum kopmuşum dünyadan gidişinle yoklugunda bir acaib olmuşum saçlar darmadagın üst baş perişan görsen acırsın böylemi olur insan yoklugunda bir acaib olmuşum geçen bir dostumla yolda karşılaştık durduk..bakıştık.. beni tanıyamadı çekti gitti..biliyor musun yoklugunda bir acaib olmuşum öylece durdum kaldım ve sonra ..daldım seni düşündüm biraz agladım yoklugunda bir acaib olmuşum iyi ki bu halimi sen görmüyorsun iyi ki karşılaşmıyoruz iyi ki durumumu sormuyorsun iyi ki gittin sen iyi ki sözünde durmuyorsun yoklugunda bir acaib olmuşum sokaklarda deli gibi dolaşıyorum ona,buna dalaşıyorum geçen birisi sadaka vermeye kalktı dilenci gibi yaşıyorum sokaklarda deli gibi dolaşıyorum yoklugunda bir acaib olmuşum kimse konuşmuyor benimle selam vermiyorlar kim bilir arkamdan neler diyorlar belki alay ediyor belki de gülüyorlar yoklugunda bir acaib olmuşum diline düşmüşüm herkesin gören dönüp bir daha bakıyor umurumda degil beni yoklugun yakıyor.. yakıyor..yakıyor yoklugunda bir acaib olmuşum resimlerini de yaktım geçen sonra çok pişman oldum arada bir bakıyordum efkarlanıyor bir sigara yakıyordum resimlerini de yaktım geçen yoklugunda bir acaib olmuşum annem çok üzülüyor halime arada hep görüyorum aglarken bir şey demiyor ama hep aglıyor hep aglıyor yemek yaparken bulaşık yıkarken yoklugunda bir acaib olmuşum sararmışım.. solmuşum yoklugunda bir acaib olmuşum 19/07/2007 maasmechelen |