Keşke hep çocuk kalsaydım
Gözlerimde şibillerle,
Masumluğun bekaretinde
Günahsızlıkların kefaretinde
Ne güzel olurdu,
Yeniden çocukluğumu bulsaydım...

Yalın ayakları toprak kokulu izinde
Dizlerim kanasaydı koşarken
Ağlasaydım kalkarken
Düştüğüm yerden,
Gülümseseydim mutlulukla...

Saklambaçların köşe kıvrımlarında
Kaybolurken,
Keşke, hep çocuk kalsaydım
Arefelerde yeni pabuçlarımı
Yastığımın altına saklasaydım
Babamla her bayram sabahı
Cami avlusunda dualarda buluşsaydım...

Her yağmur yağışında
Yine...
Uzunca bir kargı elimde
Allı morlu bezler tepesinde
Dolaşsaydım evden eve
O meşhur tekerleme dilimde
Yağmur yağıyor, seller akıyordu
Arap kızı camdan bakıyordu...

Keşke hep çocuk kalsaydım
Toz, toprak koksaydı avuçlarım
Masumluğun coşkusunda
Çocukluğumun baharında
Isınıverseydi gecelerim...

Keşke hep çocuk kalsaydım
Günahlara düşmeden
Sevdalara küsmeden
Aşkı bir oyun sansaydım
Oynamaktan hiç korkmasaydım...

eMine Ceryan