ÜŞÜYORUM
ÜŞÜYORUM
Bazen kırılır insan cama döner gönül kafesi Bazen incinir incecik dallarından Bazen diyemez tek bir söz Ama incinmiştir gonca gonca dökülür Açmadan kokmadan Belki mevsimsiz açmıştır Belki yalancı güneşe aldanmıştır Kışın ortasında çırılçıplak yalnızlığa Sarınmıştır Üşüyorum Nedensiz Üşüyorum İçimdeki çoçuğa sarıldım Çırılçıplak Üşüyorum SİBEL KARAGÖZ |