BİR İLK BAHAR AKŞAMIN,DA
Vafasızlığa yenilmiş yorgun bedenim ile,
Aynalara darılmış yüzümü saran kirli sakalımla, Sırtımda hüzün gömleği ayağımda yırtık potinimle, Gezer iken yanlızlar rıhtımında karşılaştık onunla, Bakıştık bakışlarımızda kaybolan kendimizi aradık, ikimizde içimizdeki çığlığı haykırmak istiyorduk, Sessizce usulca duymadan bizden başka kimseler, Yaralı yüreklerimiz nefessiz kalırız diye korkuyorduk, Oturduk ürkek yüreklerimiz ile bir köşeye ay ışığında, Yıldızlar eşliğinde halimize tanık martılar şahitliğinde, Kelimeler sustu hasret möhrü vurulmuş dudaklarımız konuştu, O gündür bu gündür dört mevsim ikimize ilk bahar... Bağımsız Şair Yazar Osman Dastan © 02/03/2019.07:40. |
Yüreğine emeğine sağlık usta
________________________________________Selamlar