VEFASIZMIŞ MEĞER GÖNÜL VERDİĞİM
Vefasızmış meğer gönül verdiğim
Derdiyle boş yere yandığım kaldı. Verdi, geçti gitti bir sulu dilim Beni sevdiğini sandığım kaldı. İlk görüşte dedim güzelin hası Tebessümü sildi gönülde pası Edası, işvesi aklımda hepsi Sahte gülüşüne kandığım kaldı Beni alıp gül bağına girdiydi Gül gül olmuş yanak gülü verdiydi Bülbülünüm dedim gülüverdiydi Dalına azıcık konduğum kaldı. Şimdi nerelerde fettan gözlerle Dupduru kalpleri sokar mı derde Dilimden düşmedi her an, her yerde Her saniye onu andığım kaldı. Türkücü, üşüdüm gönül dağında Gül kalmadı soldu vefa bağında Vefasızlık yıktı sevgi çağında Ören ayazında donduğum kaldı. |
Gül kamadı soldu vefa bağında
Vefasızlık yaktı sevgi çağında
Ören ayazında doğduğum kaldı.
Kutlarım güzel dizeler kaleminiz daim ilhamınız bol olsun.
Sayğılar sevgiler.