Tan Vakti Tanık Hâle
Emanetin gölgesi, dayansa da bastona
Gönül yaşım hep aynı, on sekize üç kaldı Gözlerim mutluluğu tatmadı kana kana Yalan dünya can sende, düşlerine aç kaldı Yaşanası yıllara, erken kestin bileti Bırakmıyor yakamı, vurgunların illeti Hünerin cemalimde, andırıyor göleti Hasretliğin tortusu, yüreğimde çeç kaldı Elleri ellerinde, etmeyeli temenni Harami geceleri, avutmaz oldu ninni Eserinle gurur duy, düşünmekten hep seni Ağrı’nın zirvesini, kıskandıran saç kaldı Kat edeli yıllardır, kışa çıkan yolları Menzile araç ettim, beşe çıkan yolları Gösterse de pusula, düşe çıkan yolları Sanmam ki dizlerimde, götürecek güç kaldı Canımı vereli baç, kirpikler yenik sele Gözleri yoranı geç, can vermez sönük küle Umurunda değil hiç, tan vakti tanık hâle Delibal, sen gideli, ellere muhtaç kaldı Celil ÇINKIR - DELİBAL |
Ustanın çıtasına zeval getirmeyecek bir şiir.
Kutlarım.