ANNEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İzmirde fakültenin karşısında bir evde kalıyoruz.Öğle yemeğinde patates salatası ve mercimek çorbası var .Nöbetin bende olduğu hemen anlaşılıyor.Arkadaşlar yöresel yemeklerden söz açtılar.Ben de bir Ahıska Türkü olarak hıngal den bahsettim .Bu sırada annemin bizler için çırpınışı gözümün önüne geldi , hüzünlendim.Gece olunca güzel bir dolunay hafif esen bir meltem...Sabahın ilk ışıklarına kadar oturduk.O arada bu satırlar döküldü kalemin ucundan.
ANNE
Uzatsan elini koysan alnıma Savursan gönlünü bahtın yoluna Katılsam ruhumla senin ruhuna Sevgiyi seninle yaşasam ANNE Uzun kış gecesi gurbet illerde Gençliğim var iken bu garip serde Uzayan gecenin serinliğinde Seninle olmayı isterdim ANNE Sevgiyi tutarsın kor ellerinde Savrulur gidersin bahtın yelinde Ağır geldiğinde o yük belinde Yardımcın olmayı isterdim ANNE Muştular vadeden seher yelleri Küme küme olmuş gurbet kuşları Uzayan gecenin nezih seheri Seni hatırlattı gurbette ANNE Battaniyelerim ince olsa da Gurbetin kızları sin ce olsa da Beni benden alan gonca olsa da Hep seni ararım hep seni ANNE Duvarlar yolumu kesse de yine Seni unutamam İzmir de bile Sana sunduğum o tebessümle Sevgimi iletmek istedi ANNE İşte böyledir hep gurbet yolcusu Ne İzmir ne İstanbul ne de Bolu su Atarım sevgimi kucak dolusu SEVGİMİZ SONSUZDUR BİLESİN ANNE Not: Bu şiir 23-11- 1987 yılında fakülte 3. sınıfta, hasretin en koyu halini yaşayan bir gencin annesine olan özlemini aktarmak için yazılmıştır. MUSTAFA BOLAT |