Biz çocukken!
Biz çocukken Iğdır’da
Damda yatardık yarı çıplak Altımızda şilte Yıldızlar bizden üryan Toprak kokardı yastığımız İç çekerdik umuda Yokluğa yoksulluğa Sabah köpek havlamaları Kuzu sesleri uyandırdı Güneş erken uyandırdı bizden Karşımızda ağrı Kartpostal misali Anam,hadi derdi hadi inin Güneş sidikliye vurur Erken gitmezsen iş durur Testi,yoğurt,ekmek Sırtlanırdık,zorlanarak Çoğu zaman yol uzun,biz yalın ayak Pamuğa dalardık Önümüzde önlükle Bir yanda oyun vardı aklımızda Bir yanda babamızın izi yanımızda Kaç kaçabilirsen Testiye ıslak havlu sarardık Övünmek gibi olmasın Buzdolabını biz çok önceden icat etmiştik Yeşil soğan doğrardı anam koca bir tasa Yoğurt üstüne Kendi eserimiz soğutucudan su eklerdik Hepimiz aynı tasdan kaşıklardık doğramacı Giderken zulamızda pamuk olurdu Kişmiş ve bisküvi takasına Şimdi ne dam Ne yıldızlar üryan Ne pamuk kaldı tarlada Ne takas edilecek zulamız Gidenler gelmez geri Ve.. Ben o günden beri Hep aklımda çocukluğum H. Işık. |
Selamlar sevgiler.