MÜRETTEBAT
Ben yüzdükçe akıntılar sürüklüyor
İçimdeki yangını zulmler körüklüyor Türküm diyorum doğruyum çalışkanım Tohum misali yerden bitmeye alışkınım Hak yolunda yaşarken doğmadan ölmüşüm Ekmeği kırmış Baba diyenlere bölmüşüm Dik başlıyım iyilik rotasında yüzüyorum Kaptanları karşıma tek tek diziyorum Hak denizinde haramlardan yemiyelim Çıkar için yanlışlara doğruydu demiyelim Fırtına çıkınca tekne yan yatar hafiften Konşimentosu yükü navlunu eski tariften Rüzgar gördükçe yelkenler rahat yaşarsın Yalçın dağlar gibi dalgaları motorsuz aşarsın Doğru Kabemizdir Zülf-ü yara dokunsa da Doğuya varacak gemiyiz ismi Batı okunsa da Türk’e Türk’ten başka dost yok işte hakikat Doğuya giderken Batıya koşuyor mürettebat |
saygılarımla