Yanıldım
YANILDIM
Ellerin sözüyle esen yel oldun Özün boşmuş sözün boşmuş yanıldım Evvel yârim idin şimdi el oldun Özün boşmuş sözün boşmuş yanıldım Hançer vurdu yüreğime derinden Yaralandım riyakârın elinden Sandım kurtulurum diken dilinden Özün boşmuş sözün boşmuş yanıldım KUTUBȊ’yem sevgin ile karıldım Yüreğimle bedenimle sarıldım En sonunda küstüm ona darıldım Özün boşmuş sözün boşmuş yanıldım KUTUBİ Tevfik Keneş |