Nasıl Sıradan Deriz Ki Herhangi Bir GüneSiyah bile kefen giyer ölümü tadarsa! ... Her sabah uyanıyoruz Sonra yatana kadar aradaki zamanı dolduruyoruz Sanki uyanmak garanti! Ne yaptıysak vicdan rahat Dilimizde bol avuntu Mutluluk dudaklarımız arasında kalan kırıntı Dökülüyor toprağa çokluk… Çarmıha gerilmiş ilahi sözler Savaşlara şahit olmuş gözler Şimşek kaç bin voltla etrafa aydınlık saçıyor Günah işlemeye sen devam ettir ey nefsim nasılsa var vurulacak dizler Hatırla doğarken ağlamıştın… Hatırla “Kalu belâ” derken yeminini İlk ağıdında bırakmıştı kırışıklıklar yüzünde Gelecekte sözünü tutmazsan hatırlayasın diyen izleri Ne kadar baksan aynaya Hatırlamazsın ama! İnsan kefen parasını kazanmak için çalışır adeta Nefesiyle alıp verdiği havanın hesabını yapmaz Kokusuyla misk dağıtan çiçekleri Amazon ormanları dokusuyla oksijen dağıtan yaprakları Her an görse görmezden gelir Bu suyun kaynağı Bu sütün kaymağı Boşuna yaratılmamıştır oysa Çalınmaz diye Alınmaz diye Garantisi yok ama yedikçe şükretmez doysa Her şeyi satın alamaz para Her dişi saran yiyecek, doyurmaz dünya Rahmet yaratıcıdan hediye Ah bilse… Güneş nasılsa doğacak Ay geceleri dolaşacak Rüzgar esecek belki tayfun olacak Belki yağan yağmurla her yeri sel götürecek Her içkiyle Her uyuşturucuyla Yaptığın dansın zelzeleyi unuturacak Her gün sıradan beklentisi… Diktiğin güller vazoları süsleyip sonra da solacak Mevsimler bir bir geçecek Sana yazılan mektuplar ömür sandığında okunmadan saklanacak Uyarılar… Gördüğün sadece hastalığında içtiğin haplarda Bunun dışında ne varsa emrinde, üstelik de sana göre garanti Kaç ton yemek yedin kaplarda Kaç milyon giysi dizildi elbise dolabında Kaç trilyon para girdi çıktı cebine Sana görünecek piyangodan çıkmış gibi bir amorti Yatağına hapsolduğun ömrünün son demlerinde Yapılmış uyarıya yazık… Oysa her gün aynı Boşa ömrünün harcanmış dizaynı… Düşün boşuna mı vatan için ölüp şehit oldu asker İmam hakkını helal et der Düşün ne yaşadıysan kendi seçtiğin kader Felek yok, var keder Düşün arabalar, uçaklar, tanklar ne amaç için yaptı seferler Sen eğlenmekten başka ne düşündün Sandın ki bu yaptığın kazandırdı zafer! Ne hayallerin öldü ne küstün Ne de ibadetleri yapmadım diye üzüldün Senden başka herkes Allah yolunda çalışırken Sen yanlışa düştün… Mutlu musun peki Gün geldiğinde sözlüye kalkıp sorgulandığında karnene Allah yazar mı pekiyi Neyi harcarsın, neyi? Ben söyliyeyim nefsim Ömürle verilen ana sermayeden biçilen herşeyi… Uyan uykudan Bugün karnene tövbe yaz Kurtul korkudan Mutluluk vermezmiş diyen vesvese Ve kuşkudan Leyla çöllerine Mecnun ol Her kum tanesi gibi kul Gittiğin olsun dosdoğru yol Yokluk… Hatırla her gün olabilir kıyamet İhtimal sonrası sefalet Hayırlı ameldir Şu dünyada aradığın gerçek ganimet… Bilmezden gelme haydi Fani dünyada görünen her şeyin emanettir, emanet! Saffet Kuramaz |