SON FERMANIM
bu gece bir veda daha mı
açarak gözlerini yarına acıyan her derin yara.. umudu kırılmış sevda buharlaşıp uçunca bir başkasıyla.. kanatlarına dokunsam diyorum o bembeyaz kanatlarına sessizce sokulsam diyorum gönlünün baş ucuna.. kahrediyor inan aynı hayat içinde bilirken varlığını böyle ayrı gayrı.. göğsüme yaslan diyorum olmasın hiçbir ümitsizlik.. öyle okşayıp severken seni düşlerimde kor tutarak hissederek nefesini ruhumun ta içinde.. sonra kendimizden geçerek karışırız rüyalara sen benim yanımda ben senin hatrında.. hep böyle kalsak diyorum hiç geçmese zaman ağırlaşır sînemde ansızın taşıdığım yorgun canım.. bîkararım ya bir gün görürsem bakabilir miyim yüzüne? son fermanım sayıklarken adını perişanım şu soğuk akşamlarda.. sevmek seni usulca kırmadan özgürlüğünü olmadan sahibi kalbinin ne dehşetli yanma.. ayırırken hevesimi sevdalarımdan bak gölgelerin çırılçıplak istesem dokunamam kendime kurduğum tuzak.. aradım köşe bucak hiç yoktu izin sanki gaybdan bir tutsak ağır sorguların iç çekmişliği.. nefesinle iyileşir yaralarım dudaklarında diner hasretim gel etme özde tüten kendini kaybetmiş bir sersemim.. |
Yüreğine emeğine sağlık
__________________________________Saygılar selamlar