GÜN GÜN UZAKLAŞIYORUZ (647)

Gün gün uzaklaşıyoruz.
Habersiziz kendimizden.
Ters yöne kaçışıyoruz.
Irarız birbirimizden.

Günden güne uzağa yol.
Sevenlere tuzağa yol.
Bir soladır bir sağa yol.
Yalpa yapar sevgimizden.

İçimizi yakar acı.
Yüreklere vurur sancı.
Bunun yok ki, bir ilacı.
Aşk mı biter gönlümüzden.

Çok sevmiştik boşa düştük.
Yaz beklerken kışa düştük.
Yitik kaldık coşa koştuk.
Anlamadık halimizden.

Sevgiyi konuşmaz olduk.
Sevgisizlikten ne bulduk.
Aha da bak yetim kaldık.
Haber yok ahvalimizden.

Ne ararken neyi bulduk.
Yar deyip de gönül aldık.
Şimdiler de yalnız kaldık.
Hayır gelmez ikimizden.

Zayi Ozan sözün özü.
Unutmuşuz yüzümüzü.
Tutamadık sözümüzü.
Ne kalmış ki, ömrümüzden.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 21/12/2019 Cumartesi
Yayın : 22/12/2019 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1270452/