En Uzun Gece
en uzun geceyi gösteriyordu
En Uzun Gece en uzun geceyi gösteriyordu erken saklanan güneş “yarasalara hastır karanlık” derdim eğer şair olsaydım bir de hasretin açtığı yaralara kör ve sağır! bir zaman dilimi daha başlıyor son demine perçinlenerek ömrümün sensizliğin dizesi düşüyor dilimin ucuna mırıldandıkça aklıma düşüyorsun bir sırat inceliğinde ve imgeden uzak! vurdumduymaz bir zamana yenik yalnızlık düşleri özlem şiirleri aşk şarkıları yağmur damlaları kar taneleri misali sular-seller gibi sürüklendik ah! ufkumuzda güneş hep erken battı en uzun geceyi gösteriyordu en uzun gece sensizliğin en soğuk gecesi yere düşmeden henüz son yaprak takvimlerden zamanın başlangıcıydı belki belki de donmuş hali puslu bir yalnızlık üşütüyor üşüdükçe üstüme özlem çekiyorum baş ucumda bir yudum su yeter mi hasretini söndürmeye? söyle azize’m yeter mi? 21 Aralık 2019 |