SENMİSİN
Dumanlar yükselir dağın başında
Rüzgara kapılıp gelen senmisin Umutla bekleyen gözün yaşında Özlem olup yağan yoksa senmisin Hasreti çekenler candan bıkarmış Umutsuz Sevdalar civan yıkarmış Cemreler düştüğü yeri yakarmış Yüreğimi yakan ateş senmisin Vefasız giderken yüreği belmiş Canan değil yedi yabancı elmiş Yüreğimden göçün zamanı gelmiş Göç eden kuşlarla uçan senmisin Çileli ömürden yılları çalan Yüreğimi değil ahımı alan Merhaba deyipte düşümde kalan Uyanınca biten rüya senmisin Usta kalem ahmet kara abimden Gözlerime bakar ela gözlerin Ateşle küllenir bende közlerin Yakıyor günahı helal sözlerin Gönlüme yakılan ışık senmisin teşekkür ederim |