Papatya
Papatyaları özledim ben
Bana seni hatırlattığı için değil Seni daha yakınımda hissettirdiği için Kucak dolusu papatya olsa keşke şu an yanımda Yokluğunun acısı belki biraz hafiflerdi sol yanımda Düşünüyorum bazen seni Seninleyken gülen hallerimi Şimdi sensiz ağlıyorum gör isyanını düşürdüğün halleri Mutsuzluğa hapsettin sana ait olan kalbimi Geceler daha sıcak geliyor artık bana Sensiz hep bir yanım buz tutmuş olsa da Alışamadım ben sensizliğe ölüm gibi bu sessizliğe Alışmak istemediğim hep döner diye beklediğimden belki de |
Günbatımı renginde sevda açan yüzleri
Bembeyaz yapraklarda falın pembe düşleri
Kırlara ilkbaharın gelişini müjdeler
Rüzgarın kollarında can katan gülüşleri
Papatyam
Güneş ikizi yüzünün
Sevda yelkenini açan
Bembeyaz gülüşündeki
Çizgilere neden olsam
Su hayattır hayat aşktır, aşkın gözyaşların kadardır.
Papatyalara sığındım... Tebrikler...