ŞEHİR BENİM AĞZIMDAN ARABESK ŞARKILAR SÖYLÜYORSusarak geçiyorum Sensizlikten Çıt yok! Tünemiş yaşanmışlıklar Bir güvercin ürkekliğinde Geride bırakıp her şeyi Bir şehir buldum kendime Sokak Ev, kaldırımlar Sokak kedileri Hatta biliyor musun? Şiir yazıp okuyan Arkadaşlar bile Buldum kendime Hepsinin yüreğinde Sevgi tek kafiye Madem iki ayrıyız Aynı şehre taşınan Gel seninle Eski bir oyun oynayalım Saklambaç tadında Bizim yerimize Bir, iki, üç... Şehir saysın yüze kadar Bakalım ilk Kim kimi bulacak Beni sen sobele Yerim çok kolay İnsan en çok Çocukluğuna saklanır İnsan en çok Sevdiğine saklanır Ve bu şehir Senden saklanacak Çok büyük değil halen Ha! Birde Kimdi bilmiyorum Kaldırımda karşılaştık Bana çok benziyordu Bir sigara çıkardı cebinden Uzattı Ama ben hiç sigara içmem ki Sonra gözlerimin içine bakıp Sigarasını yaktı Dumanı uzun uzun Çekti içine Ben ise kocaman bir Ah! Çektim içime Sonra gitti sessizce İkide bir gitmelerine benziyordu Esmerdi Belkide gölgemdi Birazda bana benziyordu Bilmiyorum kimdi? Dedim ya! Ben bir garip oldum bu şehirde Yokluğuna almıştım mı bilmiyorum Çayı hâlâ Şekersiz içmesini beceremiyorum Tarhana çorbama Ekmeği doğrayıp Kaşıklıyorum şehre inat Ben en güzel Böyle doyuyorum Ama yokluğun Hep aç Şehir hep aç Doyuramıyorum Şehir öyle çok Karaladı ki ikimizi Haydi! Artık barışalım Yoksa Temize çekmek için Geçen zamanı Sayfalar Kaldırımlar yetmeyecek. |
Hayata dair ne çok şey anlattı şiir, keyif verdi, eyvallah ustam, emeğinize, yüreğinize sağlık...