LAN İSTANBUL
I
Lan İstanbul beni de çektin yakamdan Vurdun seng-i silleyi enseme şiddetli Ne bu nazar-ı galiz böyle hiddetli Ah İstanbul vermedin bir hisse kâmdan Lan İstanbul merhametsiz şehir Kubbende nice rindânın feryadı yankılar Meyhanelerinde çalarken hüzzam şarkılar Benim payıma da bir duble zehir Lan İstanbul beş paralık aşüfte Boğaziçi’nde martılar balıklar ağlıyor Bikesim pejmürdeyim serkeşim halim zor Yırtık yakamla kapına geldim işte II Başında yağmur yüklü bulutlar İstanbul’un Bir ana çocuğunun elini hiç bırakmaz Bu şehirde kimse kimsenin yüzüne bakmaz Tükenir küf sokaklarında umutlar İstanbul’un III Seherlerin ne kadar kirlidir İstanbul Sabahların ne kadar yalancı gecelerin habis Vay ki şairler adalarında sürgün hapis Adın aldatır oysa o denli zehirli İstanbul Ah İstanbul Balat’ta çalınır bir rapsodi Selamsız’da göbek atar bir çingene Ben ki ağlıyorum gurbette yine Of ulan şehr-i İstanbul baştan sona parodi Kadıköy Sahil cümbüş eğlence Eminönü’nde balıklar martılar yorulur O eski Fatih’te bir gramofon kırılır Ah İstanbul sanki kötü bir roman bu gece Lan İstanbul nasıl bir sevdasın sen N’olur ki bir nebze sen de bizi sevsen... 04.10.2017 Gebze |
bu kaçıncı yakışı bir yüreği
kendimden çokca benler bulduğum şiirini kutluyorum
bende çok yazdım ama istanbul adam olmadı