NİYE TERK EYLEDİN
Şu gönül bahçemde salınan güzel
Niye terk eyledin, sen buraları Nasıl sevdim seni, ebet ve ezel Henüz geç olmadan sar yaraları Niye terk eyledin, sen buraları Gülünce yanakta, güller açardı Siyah zülüflerin, koku saçardı Senin bu sevdiğin, candan geçerdi Diyorsun ki bana, giy karaları Niye terk eyledin, sen buraları Özlemi yıllardır, çok fena tattı Cemalin inan ki, gözümde tüttü Sanma ki bu yürek, bunu hak etti Duyulur uzaktan, “gel” naraları Niye terk eyledin, sen buraları Sevdim diye, dizlerinde yattım ben Sen gidince tükendim de bittim ben Gülen gözlerinde aşkı tatım ben Yaklaştır açılan, şu araları Niye terk eyledin, sen buraları Damla olmalıydım gözün yaşında Hep ben olmalıydım hayal düşünde Sen nereye gitsen, ben de peşinde Dolaştım, Aşkabat, buharaları Niye terk eyledin, sen buraları Birlikte gezdiğim şimdi bu yerde Ortak olur bülbül, yaşanan derde Kızıl gül ağlıyor, her gün seherde En güzel akşamın, met sıraları Niye terk eyledin, sen buraları Cemrelerden sonra, yükselir buhar Alevlenir birden, gönülde bu hâr Lüzumsuz yeniden, gelince bahar Yanmalı yeniden, aşk çıraları Niye terk eyledin, sen buraları Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |