Sözün Özüme Düştü
Gözlerimde dün gece bir damla uyku yoktu
Düşüme hiç durmadan güzel yüzün düştü can Seninle her günümün gönlümde farkı çoktu Dilimden hece hece kalbe sözün düştü can Düşündükçe ben seni inan ki ser-hoş oldum Kalbime doldun taştın ben bu aşka düş oldum Baharı yaşıyorken zemheri bir kış oldum Sabahları yüzüme senin mazin düştü can O gün bir çift söz ettin beni uyku tutmadı Kalbimi durdu sandım sanki bir an atmadı Nefesim bir kördüğüm böyle zorluk tatmadı Baktığım her bir yere senin izin düştü can Bulutlar çekilince gökler olur masmavi Bakışların değince yaktı yıktı bu devi Bu nasıl bir sevdaymış yürek titreten sevi Bir kor gibi gönlüme senin közün düştü can Öyle ateş düştü ki yürek sönmez yanıyor Yanıyor da görenler beni mecnun sanıyor Sol yanıma açtığın yara hızla kanıyor Gönlüme damla damla kara hüzün düştü can Kim bilir neredesin ne haldesin bir bilsem Dertlerin derdim olsa tutsam ortadan bölsem Ferhat gibi uğraşsam yüce dağları delsem Bir anlasan özüme nasıl özün düştü can... 26.11.2019 02.40- İZMİR(2) Ömer Sabri Kurşun |