Toplarladım gönlümün kırık parçalarını
Görmeden hiç kimseler sarıpta saklıyorum
Sararmış lambaların isli sırçalarını
Gönlümün deresinde yuyupta paklıyorum

Kül suyunda yıkanan saçımın tellerine
Efkarımı bağlayıp çileden çıkıyorum
Yüreğimi dağıtan ahımın yellerine
Savurup küllerimi kurşunlar sıkıyorum

Şu feleğin çarkında neler dönüyor neler
Unutmadım herseyi tarihe kazıyorum
Döndükçe kör değirmen gam eleğinden eler
Alın yazımı bir bir durmadan yazıyorum

Yazık bu kadar çile çekildi kimler için
Düşündükçe ömrümün ipini çekiyorum
Saat zamanı kurar direnen sabrım niçin
Zamanla yarışıyor hedeften sekiyorum

Uzatmadan gideyim yetti bu kadar hüzün
Ben bu zalim dünyanın altında ezilirim
İlkbaharda sarardım say ki mevsim hep güzün
Nazenin gözlerimden toprağa süzülürüm

Zekiye Ak
30.11.2019